تیغه برش نهایی آلیاژ استیل Protos 90e Hauni

Protos 90e از Hauni Fine Blade Cut برش میله سیگار با فیلترهای مونتاژ شده توسط خط تولید سیگار

چاقو فیلتر یکی از اجزای دستگاههای ساخت سیگار است که میله صافی را بعد از اتصال به میله سیگار بکشید.

اختراع

Robert Bunsen discovered chromium's resistance to strong acids. رابرت بونسن مقاومت کروم در برابر اسیدهای قوی را کشف کرد. The corrosion resistance of iron-chromium alloys may have been first recognized in 1821 by Pierre Berthier, who noted their resistance against attack by some acids and suggested their use in cutlery. مقاومت در برابر خوردگی آلیاژهای آهن و کروم ممکن است برای اولین بار در سال 1821 توسط پیر Berthier به رسمیت شناخته شود ، که مقاومت آنها در برابر حمله برخی اسیدها را نشان داد و استفاده از آنها را در کارد و چنگال پیشنهاد کرد.

در اوایل دهه 1800 ، جیمز استودارت ، مایکل فارادی و رابرت مالت مقاومت آلیاژهای کروم آهن ("فولادهای کروم") در برابر اکسید کننده ها را مشاهده کردند.

اختراع فولاد ضد زنگ به دنبال یک سری تحولات علمی بود ، از سال 1798 شروع شد وقتی کروم اولین بار توسط لوئیس واوکلین به آکادمی فرانسه نشان داده شد.

فولادهای زنگ نزن

Ferritic stainless steels possess a ferrite micro-structure like carbon steel, which is a body-centered cubic crystal structure, and contain between 10.6% and 27.2% chromium with very little or no nickel. فولادهای زنگ نزن فریتیک دارای یک میکروساختار فریتی مانند فولاد کربن هستند که یک ساختار کریستالی مکعبی بدنه محور است و بین 10.6٪ و 27.2٪ کروم با نیکل بسیار کم یا بدون آن وجود دارد. They are magnetic. آنها مغناطیسی هستند.

This micro-structure is present at all temperatures due to the chromium addition, so they are not hardened by heat treatment. این میکرو ساختار به دلیل افزودن کروم در تمام دماها وجود دارد ، بنابراین با استفاده از گرما سخت نمی شوند. They cannot be strengthened by cold work to the same degree as austenitic stainless steels. آنها نمی توانند با کار سرد به همان اندازه فولادهای ضد زنگ آستنیتی تقویت شوند.

عملیات حرارتی فولادهای ضد زنگ مارتنزیتی

Austenitizing, where the steel is heated to a temperature in the range 980–1,050 °C (1,800–1,920 °F), depending on grade. آستنیتیزاسیون ، که در آن فولاد بسته به درجه حرارت ، در دمای 980-1،050 درجه سانتیگراد (1800-1920 درجه فارنهایت) گرم می شود. The resulting austenite has a face-centered cubic crystal structure. آستنیت حاصل ساختار کریستالی مکعبی با محوریت صورت دارد.

Tempering. معتدل Martensite would be heated to around 500 °C (932 °F), held at such high temperature, then air-cooled. مارتنزیت در حدود 500 درجه سانتیگراد (932 درجه فارنهایت) گرم می شود و در چنین درجه حرارت بالا نگه داشته می شود و سپس هوا سرد می شود. Higher tempering temperatures decrease yield strength and ultimate tensile strength but increase the elongation and impact resistance. درجه حرارت بالاتر با درجه حرارت بالاتر باعث کاهش مقاومت و مقاومت کششی نهایی می شود اما باعث افزایش کشیدگی و مقاومت در برابر ضربه می شود.

Quenching. خاموش شدن The austenite is transformed into martensite, a hard body-centered tetragonal crystal structure. آستنیت به مارتنزیت تبدیل شده است ، یک ساختار کریستالی تتراگونال سخت محور بدن. The quenched martensite is too hard and brittle for most applications. مارتنزیت خاموش برای اکثر برنامه ها بسیار سخت و شکننده است. Some residual austenite may remain. برخی از آستنیت باقیمانده ممکن است باقی بماند.